How's That! 5 juli 2017

Jaargang 85 Nummer 9

Clubblad Amsterdamse Sportvereniging VRA


How's That verschijnt tijdens het cricketseizoen wekelijks


Voorwoord

De afgelopen weken zijn zeer druk geweest op onze geliefde grounds. Hoewel dit deels het uitblijven van de huidige editie van de How's That! verklaart, is dit geen excuus hiervoor. Om het goed te maken met u, onze geliefde leden en lezers, ligt voor u een extra 'dikke' uitgave. Naast de agenda, wedstrijdverslagen, verschillende oproepen en de inmiddels bekende column van Harry Oltheten leest u meer over een van onze vele talentvolle spelers (Debrup Dasgupta) in een rubriek die Peter Borren in het leven heeft geroepen en hopelijk de rest van het seizoen opvolging zal krijgen.

Voordat u de aandacht richt op de stukken die door andere schrijvers zijn ingezonden, doe ik u graag verslag van verschillende gebeurtenissen en evenementen die hebben plaatsgevonden sinds het uitkomen van de vorige How's That!.

Het zal u immers niet ontgaan zijn dat op 20 en 22 juni alle zeilen zijn bijgezet door bestuur, groundsman, leden en vrijwilligers om VRA er tiptop uit te laten zien voor de eerste twee wedstrijden tussen Nederland en Zimbabwe. Het was alweer een tijd geleden dat Oranje het opname tegen een Full Member en de verwachtingen waren dan ook hooggespannen. Met een volle ground crew ter beschikking op de dag zelf en de prachtige door Paul Polak geprepareerde pitches kon dat toch niet fout gaan?

Ondanks de goede voorbereidingen van VRA verliep de eerste wedstrijd helaas toch anders. Door de sterke openingsbowlers van Zimbabwe stond Nederland vrij snel op 40 runs met 8 wickets down (waaronder onze mannen Peter Borren en Ben Cooper) en een enorme blamage leek dan ook Nederland ten deel te vallen. Dankzij een 86 run partnership van Logan van Beek en Timm van der Gugten werd toch een enigszins verdedigbaar totaal van 142 neergezet. De bowlers van Nederland wisten helaas niet de benodigde wickets te pakken, ondanks de twee vangen van Peter Borren en Zimbabwe maakte er na 30.2 overs een eind aan.

De tweede wedstrijd verliep meer volgens het plan van captain Pete en na de tweede gewonnen toss koos hij om wederom te batten. Ditmaal openden oud-VRAer Wesley Barresi en Stephan Myburgh een veel sterkere innings met een partnership van 143, een run meer dan de gehele voorgaande innings van Nederland. Mede dankzij dit partnership stond de teller na het uitbatten
van de overs op een totaal van 291 dat een stuk beter te verdedigen was, ware het niet dat er regen voorspeld was. Na 19.3 overs, met de score op 101 voor 1, barstten de donkere wolken los met veel donder en bliksem. Daarna werd met DLS bepaald dat Zimbabwe een totaal van 229 moest maken in 37 overs (7,3 runs per over), wat met de laatste bal van de 36ste over werd gedaan.


Al met al was er na de wedstrijden op VRA veel lof van de nieuwe Nederlandse bondscoach, Ryan Campbell, en de bezoekende spelers voor de goede zorgen van Paul Polak en alle vrijwilligers. Overigens werd de derde wedstrijd van de serie op VCC wel door Nederland gewonnen. Kennelijk spelen Full Members het beste op een prachtig geprepareerde pitch in het Amsterdamse Bos.

Twee dagen later vond de jaarlijkse inbusiness India Cricket Dag plaats. Ondanks dat het weer een stuk minder warm en broeierig was, zeg maar grijs en miezerig, hebben alle deelnemers genoten van een leuke dag. Met name Paul Polak en Sieb Mulder hebben als drijvende krachten vanuit VRA dit evenement wederom tot een fantastisch succes weten te maken. Er wordt door menig cricketliefhebber weer uitgekeken naar de volgende editie in 2018.

In de week hierna vond de Flamingo Cricket Week plaats. Naast een Flamingo-team en een KNCB A-elftal deden er twee internationale ploegen aan mee: de welbekende Free Foresters CC (UK) en de Leprechauns CC (Ierland). Er zijn zowel 40-over als T20-wedstrijden gespeeld en ook de activiteiten om het cricket werden goed ontvangen.

.Afgelopen week was VRA het toneel van de Gary Kirsten Cricket Academy, die door de Flamingo's naar Nederland was gehaald om drie dagen met de Dutch Lions U17 aan de slag te gaan. Een zeer leerzame ervaring voor alle deelnemers, die als kers in de appelmoes werden vereerd door een bezoekje van Suresh Raina! Omdat hij niet de beroerdste is en hij zich ontzettend thuis lijkt te voelen op het gras van VRA, heeft Suresh nog een kleine masterclass gegeven door wat ballen richting het clubhuis van Hurley te timmeren.

Naast al deze bijzondere evenementen in een kort tijdsbestek zou men bijna vergeten dat ook de reguliere competities in volle gang zijn. Onze jeugdteams zijn met de laatste wedstrijden voor de zomerstop bezig en de senioren teams zijn iets over de helft van het wedstrijdprogramma. Mooi om te vermelden is dat VRA1 goede zaken heeft gedaan in de Topklasse door onder andere koploper Excelsior'20 uit te verslaan en mede daardoor momenteel een tweede plaats inneemt. De afstand tot de eerste plek in het klassement betreft 4 punten en het is hopen dat Excelsior'20 punten laat liggen zodat VRA langszij kan komen voor een spannend slot van de competitie.

Zo ver is het nog lang niet. Eerst staan de achtste en kwart finales in de Twenty20 competitie op het programma. Deze worden komende zaterdag op ACC gespeeld en het zou een puike prestatie zijn zijn als de halve finale zou worden behaald, want Quick Haag en daarna ACC zullen steke tegenstand bieden. Komt allen kijken en de mannen van Peter Borren een hart onder de riem steken!

Tot slot wens ik u veel leesplezier toe en hoop u snel aan de boundary of het bordes van VRA te mogen begroeten!

Tobias Maessen
Secretaris VRA

(Photo's courtesy of Sander Tholen)

Programma deze week

VR 07/07, 18.30: VRA Dames - Rood en Wit (home)

ZA 08/07, 9.00: HCC - VRA U13 (away)
ZA 08/07, 9.00: VOC - VRA U15 (away)
ZA 08/07, 9.00: Rood en Wit - VRA U17 (away)

ZA 08/07, 10.30: Quick - VRA Twenty20 (away@ACC)
ZA 08/07, 13.00: VRA Dames - VOC (home)
ZA 08/07, 13.30: HCC - VRA ZAMI 1 (away)
ZA 08/07, 13.30: VRA ZAMI 2 - Groen Geel (home)

ZO 09/07, 9.00: VRA U11-1 - ACC 2 (home)

ZO 09/07, 11.00: Quick Haag - VRA 1 (away)
ZO 09/07, 12.00: VRA 2 - Olympia (home)
ZO 09/07, 12.00: Hermes DVS 2 - VRA 3 (away)
ZO 09/07, 13.00: VRA 4 - Zeemacht (home)

NL-VAE: vrijwilligers gezocht / volunteers needed!


Na de wedstrijden van het Nederlands heren XI tegen Zimbabwe, staat de serie tegen de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) voor de deur. In januari 2016 troffen beide teams elkaar in zowel de Intercontinental Cup als het World Cricket League Championship (WCL, 2 wedstrijden). Oranje versloeg de VAE in beide formats.

In deze aankomende serie staan er drie wedstrijden op het programma, waaronder een wedstrijd die op VRA zal worden gespeeld op maandag 17 juli. Voor deze wedstrijd zijn er minimaal 12 vrijwilligers nodig om de ground crew te bemannen. Alle hulp is welkom om deze wedstrijden in goede banen te leiden. Het is de hele dag vanaf 8:00 uur tot 1 uur na het einde van de wedstrijd en vrijwilligers ontvangen per dag een onkostenvergoeding. Vrijwilligers kunnen zich aanmelden bij Peter van Gulik via penningmeester@vra.nl.



After the fixtures of the Dutch XI against Zimbabwe the next series of matches is at hand, this time against the United Arab Emirates (UAE). In January 2016 both teams clashed in the Intercontinental Cup and the World Cricket League Championship (WCL, 2 matches). Back then the men in orange managed to beat the UAE in both formats.

There will be three fixtures in the upcoming series against the UAE, one of which will take place at VRA on Monday 17th July. For this match a minimum of 12 volunteers is needed as ground crew and all help is welcome to assure that this game run smoothly. If you'd like to volunteer, we'll need your help from 8am until an hour after the match has finished and as a volunteer you will receive a compensation for expenses. Volunteers can sign up with Peter van Gulik via penningmeester@vra.nl.


Met vriendelijke groet / Kind regards,

Peter van Gulik

Youth player's profile: Debrup Dasgupta

By Peter Borren, Head Coach VRA

I have been at VRA since 2002. In that time there has never been as many talented youth players as we have at the moment. Some of these players not only have the potential to play for VRA 1 at a young age, but could easily go onto having very successful cricket careers and play at the highest level. I'm not sure that too many club members are aware of this. Therefore I have asked a few of these guys to write a small profile on themselves for the Howzat magazine. Each of these players have talent, but they also have love and passion for cricket. They are very committed to improving. I think that commitment should be recognised.

In the first of a series of profiles is Debrup Dasgupta. Technically Debrup is very advanced for his age. A batsman who can play off both front and back foot, he makes cricket look easy. Debrups main strength however is his cricket brain. He is one of the few youth players I have seen in Holland who hits the gaps more often than the fielders. He has the ability to use soft hands to find singles. He uses the width of the crease to manipulate the line of the ball. These are rare skills for a player of his age. I believe he has a great cricketing career ahead of him and I am proud to have played a role in his development. Here is Debrups story:

My love for the game of cricket started when I was living in South Africa the land of talented cricketers like Jacques Kallis and AB de Villiers. I used to play a lot of sports ever since I was small but I always enjoyed playing cricket the most even though I wasn't the best at that point of time.

I started to play cricket from when I was 8 but I did not really follow cricket, but from the age of 9 I started to watch a lot of cricket matches and developed a keen interest for the game. I originally liked to bowl but when we relocated back to Kolkata, India I came under the guidance of two very good mentors who taught me the techniques and helped me in developing my batting skills. They always guided me in batting straight bat and thus my journey of a batsman started. I would always play cricket in my free time and that is how I developed my passion for cricket.

Two years ago in 2015 I came to Netherlands and I have played 2 seasons at VRA and this coming season will be my third season. I come from country which had produced and has been producing cricket legends. My cricketing hero is the one and only Sachin Tendulkar because of his discipline and dedication to the game of cricket and also because of some of the cracking drives he played. My current favourite cricketer is Virat Kolhi and I really like him for the shots he plays and his winning attitude which suits very well with his style of play.

My highest score in cricket is 86 but that is not my best day at cricket. For me my best day was when I went to play in Sri Lanka and in one of the matches I scored a 49no. This is because the opposition I faced was one of the best I have ever faced, so that was my best day at cricket. My ambitions in cricket is to become a professional cricketer and play for the national team. I also want to play in a county team in the UK and in the IPL. My cricketing passion is growing every day and each day I play cricket. I enjoy the game thoroughly and I want to be connected to this wonderful game always.

Debrup Dasgupta

Friendly fixture: VRA friendly side vs Furness CC

The next friendly fixture is at hand! On Thursday 27 July VRA will host a match against Furness CC and we still need players to complete the team. Furness CC is bringing a strong team and would enjoy some stiff competition. Start will be at 13:00h and the format will be 40 overs. Please enroll for this match by sending an e-mail to secretaris@vra.nl

Match report: VRA3 vs Excelsior'20 2, 18/6 (home)

Game 7 and with 3 wins and 3 back to back losses, VRA3 went into the game with a lot of additional practice and a good game plan to take on Excelsior. Having lost a close game against Kampong in their previous game, VRA was desperate to get back to winning ways. It being a home game for VRA and relying on their batting strength, VRA won the toss and opted to bat first.
Rahul Bhat and Vijay walked in to open the innings for VRA.

Vijay played out the first over cautiously against some good pace bowling from the opposition captain but Rahul Bhat had other plans on the other end, taking 25 runs from the second over and putting the bowler out of the attack for the remainder of the innings. Excelsior tasted first blood on the fourth over when Vijay mistimed a drive to point. Keshav came in at 3 and started of brilliantly with a well-timed straight drive for 4, followed by a big six over the bowlers head.

Unfortunately for VRA, that was as good as it gets as Excelsior immediately changed their strategy and started to bowl fast and short. Wickets started to fall like a pack of cards. Both Keshav and Bhat mistimed a pull to square leg. Spin was introduced from one end and it did not help VRA’s cause. Avnish and Piyush were trapped in front of the wicket and soon VRA were 88 for 5. With a patient 27, JD stabilized the innings to a slight recovery but soon wickets started falling and VRA were bowled for 136 in 28 overs.

Going into an early lunch break, Excelsior were quite pumped up and confidence showed in their body language. VRA used the break to re-group themselves and with some hard talk from the captain, VRA went into the innings with an aim to pick some early wickets.

Excelsior started the innings confidently and played some attacking shots, hitting Thapa for a six and four in the second over. Excelsior soon reached 30 for no loss. VRA persisted with their attacking line, which paid off when one of the openers failed to read the inswing from Thapa and ended up chipping the ball onto the stumps. VRA sensed an opportunity and introduced spin from both ends. With high expectations on him, and an ability to spin the boll both ways, Avnish started the spin attack. Justifying the expectations, Avnish delivered 2 wickets in his first over. Both the batsmen failed to read which way the ball was going to spin and getting trapped in front of the wicket.

This was enough to pump up the VRA boys. Avnish and Shadab maintained a tight line and denied any scoring opportunities. The runs soon dried up and the batsmen were pushed to commit mistakes. The tight bowling paid off when their set batsmen mistimed a lofted shot to deep midwicket. This was soon followed by a brilliant catch by the wicket keeper Harpreet, who covered a lot of distance to catch a mistimed pull off Shadab’s bowling. And in no time, the spin duo of Avnish and Shadab bowled 14 overs between them giving away less than 30 runs for 5 wickets.

With 6 down for 60, Excelsior found themselves in a difficult spot and slowly started to lose hope. Sharad was brought back into the attack and was soon rewarded with a wicket, thanks to a brilliant one-handed catch by Ashwin at short cover. The reaction time was brilliant, diving to his left to pull off a one handed catch inches above the ground. Sharad followed up with a brilliant good length ball cutting into the batsmen and taking the top of off stump. A direct hit from Vijay and a sharp catch from Harpreet behind the stumps put an end to Excelsior’s innings at 85 in 20 overs.

Cheers,
Ashwin Oppu

Koninklijke Industrieele Groote Club actief op VRA met cricket en Tai Chi clinic tijdens VRA 1 - Hermes

Door: Sanne Salomons

Zoals wel vaker met sportevenementen en Amsterdammers begint ook deze dag een deftige 7 tot 15 minuten na besproken aanvang. de koudste dag in juni, doch om een uur of elf al twee keer de statistische gemiddelde temperatuur, hulde voor greenhouse effect. Op het voor velen van ons bekende terras van cricket club V.R.A., vaak genoemd het mooiste terras van Amsterdam ook al ligt het in Amstelveen, was er een warm welkom voor de IGC’ers die zich ook wel buiten durven begeven. IGC-clublid en cricket-coryfee Floris Kappelle had met weinig moeite een hand en een verkoelend glas water over voor de leden en hun introducees die zich door de hitte naar het cricketveld hadden bewogen.

Taste of Tai Chi
Na een uitvoerige koppentelling vertrok het gezelschap naar de schaduw van een boom om daar de door de Tai-Chi meester Paul Resnick te worden onderwezen in de beginselen van een haast mythische bewegingsleer. Ondanks de diverse leeftijden en variosomatische eigenschappen van het gezelschap, bleek al gauw dat IGC'ers een talent hebben voor lichamelijke ontwikkeling; zoals Tai-Chi een binding vormt tussen lichaam en geest, zo blijken IGC’ers die sterk ontwikkeld te hebben, een talentvolle groep was dus erg fijn werken voor de Tai-Chi meester, die zich er trots op beriep meer kennis te hebben mogen delen dan bij een ‘beginnerslesje’.

Het ademen, de bewegingen en de concentratie die met het fijne weer, de wonderlijke natuur en de onvergetelijk gezellige groep maakte dit al een succes. Na een dik uur was menigeen wel fysiek geactiveerd en zocht een rustpauze met een slokje al had men wel zin in meer.

Een balletje slaan
Er werd tamelijk goed topklasse cricket wedstrijd gespeeld door de gastvrije club VRA en de ook zeer sportieve club Hermes. Men maakte zich klaar om een balletje mee te spelen. In zijn lezing over de intriciteiten en regels van cricket, liet de heer Kappelle doorschemeren dat cricket een spelletje is dat gespeeld wordt met een bal zo hard als die bij hockey; welke dan nog vaak met 100 km/pu of meer naar het hoofd gegooid wordt. Het enthousiasme nam daar niet door af natuurlijk. Een beetje IGC’er is geen watje.

Nog redelijk warm van de Oosterse bewegingen werd het lastige en zwaarste onderdeel van de dag uitvoerig geoefend onder ‘bezielende’ leiding, het synchroonklappen in directe reactie op het cricketspel dat ons werd getoond. Natuurtalenten zoals de pas gehuwde Rosalie Kambong (proficiat mijnheer Kambong), Marlous van Eijsden, Christine Blitterswijk, Remko Roosjen en Sjoukje Duursma deden zeker niet onder voor adonissen als Martin Borghuis of Michel Broeks.

In de oefennetten kregen wij een ervaring in kleding en bescherming waar de hand-oogcoördinatie op professionele wijze getest werd door heethoofd bowler Sanne Salomons. De bekende cricket-barbeknoei sloot de dag af voor dit gezelschap waar zich nog een paar leden aan tafel schoven die zojuist het bed hadden verlaten voor buitenvertier.


Tot slot moet worden gezegd: Tai Chi en Cricket is niet alleen maar thee en gin-tonics drinken, misschien zelfs niet genoeg. Nee, controle over lichaam en geest; een aanrader dus voor de gedisciplineerde IGC’er.

Match report: VRA Zami 1 vs Kampong, 1/7 (home)

Under cloudy skies ZAMI 1 played host on Saturday to the team from Kampong. Batting first the ZAMIs got off to a bright start thanks to our openers Jules and Dr Mike who had 64 runs on the board before an unfortunate run out. Dr Mike continued afterwards to a well deserved 52 (including 5 boundaries). After such a strong start the call from Capt Kappelle was to push up the run rate and look for a score closer to 200. In pursuit of this both runs and wickets came at regular intervals. Willem with 23 being a stand out, until he became one of 3 run outs for the innings. In the final over VRA all out for 168, perhaps below par but utterly defendable given our strong bowling attack.

After an interval watching the VRA1 / Salland 20/20 clash the ZAMIs return to the field and after some encouraging words from the captain set about creating early pressure. The perfect start saw 3 wickets fall in the first 4 overs thanks to some great bowling from Ernst (3/30 from 7) and the very dangerous Biswajith who conceded just 6 runs in the process of collecting 2 wickets in his 4 overs. From this opening spell the opposition were no longer in a position to seriously challenge. Capt Kappelle put out the call to finish up in time to watch the conclusion of the 20/20 match on field 1 which was achieved with Pulver (3/23) and KD (1/5) cleaning up the tail. Players returned to the club house just in time to watch the final nail biting two overs of the 20/20 as VRA1 also pulled off a great win.

Andrew Pulver

Stats

Column door Harry Oltheten, deel 8: Teenage Crush

Ik weet hoe het voelt, zeker sinds het afgelopen voetbalseizoen. Steeds weer keek ik in het weekend met angstige verwachting naar teletekstpagina 818, om steeds opnieuw te moeten constateren dat het weer mis was. Zelfs als de Go Ahead Eagles, de club van mijn voorkeur, in het begin van een wedstrijd een voorsprong namen wist ik bijna zeker dat de tegenstander ruim voorbij zou komen. Op het laatst kwam er een grote berusting over me toen zelfs een gelijkspel tegen een ook laag geplaatste opponent te hoog gegrepen bleek. Ver voor het eind van het seizoen was degradatie een zekerheid. Maar ik mocht dan lijden en mijn favorieten mochten me keer op keer teleurstellen, mijn clubliefde bleef, liep niet ook maar het geringste deukje op. Volgend jaar Jupiler League, Oss uit, Telstar thuis. Het zou even wennen zijn, maar ik weet dat ik, nu op vrijdagavond, weer gespannen zal kijken, nu naar teletekstpagina 829. Go Ahead Eagles for ever..

Bovenstaande passage werd me in de pen geven door Emma John en haar boek Following on, a memoir of a teenage obsession & terrible cricket. Het handelt over haar fanate volgen van de prestaties van het Engelse Cricket team in de jaren negentig. Het was een tijd waarin de ‘coole’ tieners zich bezighielden met de vraag of ze fan zouden worden van Blur of Oasis. De enige mannen in witte kledij op wie je in die periode zonder gêne verliefd kon worden waren Richard Gere in An officer and a gentleman en Kevin Kostner in No way out. Michael Atherton en zijn mannen leken als lustobject veel minder voor de hand te liggen. Zij waren verantwoordelijk voor koppen als ‘England lose again’, ‘England’s worst day’ en ‘Is this the end of English cricket?’. Zij waren kortom ‘a bunch of losers’. Want verliezen deden ze vaak. Maar ondanks dat hield de jonge Emma plakboeken bij met daarin de neerslag van al hun wederwaardigheden. Bizar gedrag voor een meisje van veertien. Haar helden verloren van bijna elk team waartegen ze speelden, en dat niet alleen, ze verloren vaak op de meest vernederende en deprimerende manier die je je maar voor kon stellen.

Emma’s knipsels gaan terug tot 1993, het jaar waarin ze verliefd werd op cricket. England had net een Ashes serie verloren. Op dat moment kon ze niet weten dat het twaalf jaar zou duren voordat Engeland die serie weer eens zou winnen, want het ging grotesk slecht met het Engelse cricket in het laatste decennium van de vorige eeuw. Van 1993 tot 2000 speelde Engeland 78 Tests, waarvan het er slechts 17 won. Om het een beetje lomp te zeggen: het Engelse team dat Emma volgde was een van de slechtste uit de historie. Dat ze toch met cricket verkleefd bleef is niet helemaal onbegrijpelijk. In zekere zin was ze namelijk erfelijk belast, niet door haar vader, zoals je misschien zou verwachten, maar door haar moeder, die geen genoeg kon krijgen van Botham, Gatting, Gower en Gooch. Vanachter haar strijkplank sloeg zij hun daden urenlang gade en was zo verantwoordelijk voor ‘some of the slowest ironing known to woman’.

Het team dat Emma adoreerde had één groot talent: ‘to snatch defeat from the jaws of victory’. Zeker er was wel eens een middle-order batsman die plots een vloeiende century uit zijn hoge hoed toverde of een fast bowler die zijn wayward deliveries even liet voor wat ze waren en 6 voor 86 liet noteren, maar bijna onveranderlijk ging daarna de match en vervolgens de serie verloren. Het waren barre tijden voor de diehard fans.

Een groot deel van Following on vult Emma, nu bijna veertig, met verslagen van haar ontmoetingen met haar helden van weleer. Sommige hebben weinig interessants te vertellen (Alec Stewart) andere veel meer (Phil Tufnell). Over de laatste het volgende uit zijn eigen

mond opgetekende verhaal. Phil werd tijdens een Ashes tour eens getroffen door een zenuwinzinking en verbouwde een hotelkamer in Perth zodanig dat er weinig meer heel was. Captain Michael Atherton werd ontboden en vond Tufnell snikkend op de rand van zijn bed te midden van het vernielde meubilair. Er zat weinig anders op dan hem naar een psychiatrisch ziekenhuis te vervoeren van waaruit hij ontsnapte met een horde verpleegkundigen achter zich aan. Om aan hen te ontkomen verborg hij zich in het struikgewas en sprong over hekken waarbij de opwaaiende panden van zijn kamerjas aan zijn achtervolgers zijn blote achterste toonden. Eenmaal los van het ziekenhuispersoneel hield hij een taxi aan en kwam zo terug in zijn hotel waar het teammanagement net crisisberaad hield. Hij kuierde op zijn dooie akkertje naar binnen, een blikje bier in zijn ene hand en in zijn andere een sigaret. Het speet hem allemaal zeer zei hij. Hij was even zichzelf niet meer geweest. ‘Kunnen we het hele zaakje niet beter vergeten? Dan zie ik jullie morgen bij de warming up.’ En weg was hij.

Dit lezende begon er bij mij een belletje te rinkelen. Het had iets te doen met Phil en mezelf. Het duurde even voordat ik het wist, maar toen had ik ook goed beet. We schrijven het jaar 1997. Het is eind augustus als op The Oval in Londen de zesde en laatste Test tussen Engeland en Australië zal worden gespeeld. De Ashes zijn al voor de Aussies, maar England kan misschien nog wat zelfrespect redden. Ik ben in gezelschap van een vriend op weg naar het stadion in een taxi waarvan de bekleding zo pikt dat het me moeite kost me los te rukken. We zien op de eerste dag aanvankelijk een vertrouwd schouwspel. Glenn McGrath is onbespeelbaar en neemt zeven wickets. England all out voor de thee met 180 schamele runs op het bord, ‘a useful total only at darts’. Alle hoop lijkt weer eens verloren. Maar dan komt Phil. Hij veegt zijn kenmerkende lok van zijn voorhoofd en danst naar voren. Vierendertig en een halve over lang tart hij de Waugh brothers, Ricky Ponting en de rest. Vierendertig en een halve over ‘on the trot’, kwelt hij zijn opponenten. De hele zomer hebben de keuzeheren hem genegeerd en nu zal hij hun laten zien wat hij kan. Zijn cijfers, 7 voor 66, zijn zelfs nog beter dan die van McGrath. In de tweede innings voegt hij er nog vier wickets aan toe. Engeland wint met 19 runs.

Ik weet nog goed hoe we 23ste augustus om half zes naar ons hotel reden, helemaal in de ban van Phil en er niet eens rouwig om dat we maar krap drie dagen testcricket hadden gezien. In een restaurant aten we later op de avond een eend die zo taai was dat zelfs iemand met een gebit van plaatstaal er zijn tanden op had stuk gebeten. Het kon onze pret niet meer drukken. We waren getuige geweest van iets groots. Australië had maar 124 runs nodig gehad om te winnen en was op 104 blijven steken.

Emma John hield van het miezerig presterende Engelse team van de jaren negentig en ik van het huidige even lamentabel presterende West-Indische testteam dat onlangs een bijna zekere draw tegen Pakistan zeven ballen voor het einde vakkundig om zeep hielp. Ik denk dat ik net als Emma houd van losers. Er zijn grotere ondeugden denkbaar.

Harry Oltheten

Programma juli 2017

VR 07/07, 18.30: VRA Dames - Rood en Wit (home)

ZA 08/07, 9.00: HCC - VRA U13 (away)
ZA 08/07, 9.00: VOC - VRA U15 (away)
ZA 08/07, 9.00: Rood en Wit - VRA U17 (away)

ZA 08/07, 10.30: Quick @ACC - VRA Twenty20 (away @ACC)
ZA 08/07, 13.00: VRA Dames - VOC (home)
ZA 08/07, 13.30: HCC - VRA ZAMI 1 (away)
ZA 08/07, 13.30: VRA ZAMI 2 - Groen Geel (home)

ZO 09/07, 9.00: VRA U11-1 - ACC 2 (home)

ZO 09/07, 11.00: Quick Haag - VRA 1 (away)
ZO 09/07, 12.00: VRA 2 - Olympia (home)
ZO 09/07, 12.00: Hermes DVS 2 - VRA 3 (away)
ZO 09/07, 13.00: VRA 4 - Zeemacht (home)

ZA 15/07, 9.00: VRA U17 - HBS (home)

ZA 15/07, 10.30: Halve finale - VRA Twenty20 (away @Excelsior'20)
ZA 15/07, 13.30: VRA ZAMI 2 - Punjab (home)
ZA 15/07, 14.00: Halve finale - VRA Twenty20 (away @Excelsior'20)
ZA 15/07, 17.30: Finale - VRA Twenty20 (away @Excelsior'20)

ZO 16/07, 11.00: VRA 1 - HCC (home)
ZO 16/07, 12.00: Qui Vive 2 - VRA 2 (away)
ZO 16/07, 12.00: VRA 3 - Eindhoven CC (home)
ZO 16/07, 13.00: VRA 4 - Dosti United (home)

MA 17/07, 11.00: Nederland XI - UAE @VRA

ZA 22/07, 13.00: Quick Haag - VRA Dames (away)

ZO 23/07, 11.00: ACC - VRA 1 (away)

WO 26/07, 13.30: Zamigo's - Economists CC @VRA

DO 27/07, 13.00: VRA - Furness Cricket Club (friendly fixture) @VRA

ZA 29/07, 13.30: VRA ZAMI 1 - Punjab (home)
ZA 29/07, 13.30: VRA ZAMI 2 - Kampong (home)

Onze sponsors

  • Gulpener
  • Voorneman Geenen Notarissen
  • ABN AMRO
  • 1 & 12 Ventures